Το τελευταίο διάστημα στην εγχώρια επικαιρότητα κυριαρχούν δύο θέματα. Το ένα θέμα είναι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θέλει να περάσει από τη βουλή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ικανοποιώντας έτσι τις απαιτήσεις των δανειστών και το άλλο είναι η δημιουργία κέντρων φιλοξενίας και ταυτοποίησης (Hot spots) των “προσφύγων”, όπως η πολιτική ορθότητα επιβάλλει να αποκαλούμε εξ ολοκλήρου όλους τους λαθρομετανάστες, σε διάφορα σημεία της χώρας, ικανοποιώντας αυτή τη φορά η κυβέρνηση της απαιτήσεις των ευρωπαϊκών κρατών που είναι μέλη στη συνθήκη Σένγκεν. Σε πρώτη ανάγνωση δείχνουν δύο διαφορετικά θέματα, που όμως η αντιμετώπισή τους από την ελληνική κοινωνία ομοιάζει και καταδεικνύει και την παθογένεια αυτής.
Όσον αφορά το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση για πρώτη φορά έρχεται αντιμέτωπη με δυναμικές κινητοποιήσεις κυρίως δύο επαγγελματικών τάξεων, τους επιστημονικούς φορείς και τους αγρότες. Ο πραγματικός της αντίπαλος βέβαια είναι τα ψέματα που χρησιμοποίησε για να κερδίσει την ψήφο του ελληνικού λαού στις δύο τελευταίες εκλογικές μάχες που κέρδισε, αφού σίγουρα το επιτελείο της ήξερε ότι μετά την συμφωνία της 12ης Ιουλίου τα περιθώρια για παροχές και οικονομικές ελαφρύνσεις είχαν εξαφανιστεί. Άσχετα βέβαια από το είδος και το μέγεθος του ψέματος που μπορεί ο κάθε πολιτικός να πει, την κύρια ευθύνη την έχει πάντοτε αυτός που τον πιστεύει και τον εκλέγει. Στην προκειμένη περίπτωση, ο ελληνικός λαός έδειξε για πολλοστή φορά την πολιτική του ανωριμότητα και ανοησία καθώς εμπιστεύτηκε την διακυβέρνηση του σε αυτούς που το ηχηρό του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα μετέτρεψαν σε λίγες μέρες στο μνημόνιο Νο 3.
Και στο ζήτημα, όμως, της λαθρομετανάστευσης και της διαχείρισης όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων που παρανόμως εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια υπό τον μανδύα του πρόσφυγα, η ιστορία είναι παρόμοια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυψε ποτέ την διεθνιστική του ιδεολογία, την πολιτική των ανοικτών συνόρων που υιοθετεί και την προώθηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας[1]. Ήταν το «κάλεσμα» των στελεχών της κυβέρνησης του που εκτόξευσε τις εισροές των λαθρομεταναστών κατά τη διάρκεια του 2015 και έτσι διαμέσου της Ελλάδας, η Ευρώπη κατακλύστηκε από εκατομμύρια Ασιάτες και Αφρικανούς. Την ίδια μάλιστα στιγμή που το Παρίσι θρηνούσε εκατό και πλέον νεκρούς από την τρομοκρατική επίθεση φανατικών ισλαμιστών, ορισμένοι εκ των οποίων αποδεδειγμένα εισήλθαν από την πατρίδα μας [2] και πολλές άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κατέβαζαν τον στρατό στους δρόμους και ζούσαν υπό τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων, η ελληνική κυβέρνηση επικαλούμενη έναν ψευτοανθρωπισμό δεν έκανε το παραμικρό για να προστατεύσει τα σύνορα. Η νεολαία μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ διαδήλωνε στον Έβρο για το γκρέμισμα του φράκτη στα χερσαία σύνορα μας με την Τουρκία[3]. Τώρα όμως που οι “κατατρεγμένοι πρόσφυγες” μετατράπηκαν σε δολοφόνους και βιαστές[4] [5], οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών - λόγω της πολιτικής πίεσης από τους λαούς τους και όχι επειδή ενδιαφέρονται για αυτούς - πιέζουν για αποτελεσματικότερη φύλαξη συνόρων και κυρίως για διαχωρισμό αυτών που θα κατανεμηθούν στις χώρες τους. Ουσιαστικά, με τις κινήσεις τους όσον αφορά τη θέση της χώρας μας στη συνθήκη Σένγκεν και την αποστολή δυνάμεων ασφαλείας στα βόρεια σύνορά μας ετοιμάζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα μεγάλο καταυλισμό λαθρομεταναστών. Οι κάτοικοι στις περιοχές που ανακοινώθηκαν ότι θα δημιουργηθούν τα hot spots αντιδρούν, ωστόσο μία ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 20ης Σεπτεμβρίου και των ποσοστών που συγκέντρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές δείχνουν ότι έλαβε την πλειοψηφική προτίμηση για να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Και φυσικά στα πλαίσια της διακυβέρνησης είναι και η διαχείριση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου