Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ :ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ - ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΙV

Εκ των προσκληθέντων προσήλθον και συνεφώνησαν κατά τα ανωτέρω οι κ.κ Πάγκαλος , Γονατάς, Μάξιμος ,Ρούφος, Παπανδρέου , Κανελλόπουλος , Mόδης ,Τσαλδάρης , Σβώλος , Τζερμιάς , Καρτάλης , Κούνδουρος , Χατζηγιάννης , Βάρδας , Οθωναίος , Καθενιώτης,  Αλεξάνδρου , Μερκούρης , Στεφανόπουλος , Πρωτοσύγγελος , Μοσχονάς, Λαπαθιώτης ,Τουρκοβασίλης, Ράλλης Πέτρος και οι Καθηγηταί Πανεπιστημίου Εξαρχόπουλος, Σακελλαρίου,Λούβαρις,Πίντος ,Δένδιας κ.α
Εκ τούτων διήλθον ως μάρτυρες κατά την δίκην μας:
α) Ο Καθηγητής και τέως αντιπρόεδρος Κανελλόπουλος , όστις κατέθεσεν ότι:
«Συνωμίλησα επί ημίσειαν ώραν με τον κ. Τσολάκογλου χωρίς να μοι είπη λέξιν δυναμένην να εκληφθή ως Γερμανοφιλία ή ηττοπάθεια. Διαρκώς μοι έλεγε ότι θα εφρόντιζε να μειωθή η επί του λαού πίεσις του Κατακτητού και επίσης τα δεινά της Κατοχής και ότι νικώσης της Αγγλίας πολύ γρήγορα θα έλθουν οι Βρεταννοί να μας ελευθερώσουν. Και προσέθηκε χαρακτηριστικώς (ο κ.Τσολάκογλου) « ότι οι Άγγλοι λόγω πολυτίμων υπηρεσιών που προσεφέραμεν εις τον αγώνα ούτε παρεξήγησαν , ούτε εθίγησαν εκ της ανακωχής και του σχηματισμού της Κυβερνήσεως , ήτις θα τους εξυπηρετήση.»
Επί του προκειμένου έχω να υπομνήσω την κατάθεσιν του κ.Περικλ. Παπαδοπουλου , μάρτυρος υπερασπίσεως ενός των συγκατηγορουμένων μου , όστις είπε:
«Από των πρώτων ημερών του Μαίου 1941 ο Πρωθυπουργός Τσολάκογλου συνεκάλεσε πολλά έγκριτα πρόσωπα , άτινα συν τω χρόνω απετέλεσαν Φιλικήν Εταιρίαν , ης ετύγχανον Γραμματεύς και ήτις είχεν ως σκοπόν - και τον εξεπλήρωσε - να παράσχη τον τόνον της Εθνικής Αντιστάσεως κατά των Κατακτητών».



Και ο! μάρτυρες Ρέντης και Γράψας ωμίλησαν σχετικώς ως και οι συγκατηγορούμενοι Πολύζος και Ρουσόπουλος.
β) Ο τέως Πρωθυπουργός Παπανδρέου ωμολόγησεν, ότι τον κατέστησα κοινωνόν των προθέσεων μου και ότι συνεφώ νησε περί της αγνότητος τούτων. Ισχυρίσθη δέ ότι δεν μοι ανεκοίνωσε την προτιμησίν του, όπως η εκκλησία έχη την έξουσίαν και όχι στρατιωτική Κυβέρνησις, διότι δήθεν ευρίσκετο ττρο τετελεσμένου γεγονότος.
Κατά την γνώμην μου ελησμόνησεν ότι με ενεθάρρυνε και ότι μοι συνέστησε να «υποκρίνωμαι» εις τους εισβολείς δια να δυνηθώ να εξυπηρετήσω τον λαόν.
Ελησμόνησεν, επίσης , ότι ήθελε να με βοηθήση με όλην την ψυχήν του, ως ηύχετο να επιτύχω εις το αναληφθέν έργον, Εφ' ω την 31 Μαΐου 1941, καθ' ην η Κυβέρνησις ευρίσκετο προ αδιεξόδου λόγω της κλοπής της Γερμανικής σημαίας εκ της Ακροπόλεως έσπευσε την 14.30' ώραν υπό κανονικότατον ήλιον να με συμβουλεύση πως έπρεπε να λυθή το ζήτημα δια να μη εξαναγκασθώ εις παραίτησιν, ήτις θ' απέβαινεν «επί ζημία του Τόπου» ως μοι είπεν.
Διατί άραγε τότε να μη με συμβουλεύση νά φύγω, εφ' όσον ήτο της γνώμης ότι δεν έπρεπε να σχηματίσω Κυβέρνησιν; Μήπως ήθελε το κακόν μου; Άπαγε τής βλασφημίας. Ήθελε να επιτύχω διά να ανακουφισθή ο λαός, Δια τούτο έσπευσε να με συνδράμη. Σήμερον λέγει τ' αντίθετα ! Ο λόγος της τοιαύτης καταθέσεως του κ. Παπανδρέου οφείλεται εις τωρινήν επινόησιν δια να δικαιολογήση την ποινικήν δίωξίν μας, την εγκάθειρξιν και την παραπομπήν μας εις δίκην.
γ) Ο διακεκριμένος εκπρόσωπος του ορθοδόξου Λαϊκού Κόμματος, μοναδικός Οικονομολόγος και τέως Πρωθυπουργός και Υπουργός κ. Μάξιμος συμπαρίστατο μετά του κ. Παπανδρέου εις το γραφείον και ήκουσε τα πλείστα των διαμειφθέντων μετ' εκείνου. Ούτος διεβεβαίωσεν ότι με ενεθάρρυναν δια το αναληφθέν Κυβερνητικόν έργον. Και προσέθηκε: «Μόνον εγώ, που εγνώριζον την νοοτροπίαν και τον χαρακτήρα των Γερμανών, είχον αμφιβολίας περί του έργου σας, στρατηγέ Τσολάκογλου, και σας ετόνισα ότι θα εύρητε πολλάς δυσκολίας και κινδύνους, όταν θα καταδολιεύησθε τους Γερμανούς».
δ) Ο στρατηγός Πάγκαλος κατέθεσεν ότι πάντες εφρόνουν
κατά Μάιον του 1941, ότι η ύπαρξις Κυβερνήσεως, αποτελούμενης από επίλεκτα μέλη, δεν ήτο επιβλαβής εις την Χώραν.
ε) Ο τέως βουλευτής Θεσσαλονίκης και δικηγόρος Τζερμιάς κατέθεσεν ότι απρόσκλητοι μετέβησαν περι τους 15 πολιτευόμενοι εις το γραφείον του Πρωθυπουργού και συγχαρέντες αυτόν, εδήλωσαν ότι είνε πρόθυμοι να τον συνδράμουν εις το δυσχερές, αλλά πατριωτικώτατον έργον του.
Αλλά και δια των εφημερίδων αποδεικνύεται, ότι εκρίνετο ως αναγκαιοτάτη η ύπαρξις Κυβερνήσεως.
Η «Καθημερινή» εις το υπό ημερομηνίαν 30 Απριλίου φύλλον αφιερώνει κύριον άρθρον, ούτινος κατωτέρω τταρέχομεν αποσπασματα.
Ειρήσθω εν παρόδω, ότι η Κυβέρνησες ωρκίσθη 4 ώρας μετά την έκδοσιν της εφημερίδος ταύτης.


«Από  σήμερον ο τόπος θα έχη Κυβέρνησιν νόμιμον. προεδρευομένην από  γενναίον αξιωματικόν του Ελληνικού Στρατού, τον στρατηγόν Γεώργιον Τσολάκογλου, διοικητήν μιας Στρατιάς, η οποία διεκρίθη εις ηρωικούς αγώνας.


Συνεργάται του νέου Πρωθυπουργού εις το τραχύ έργον της ανορθώσεως και περισυλλογής, είνε καθώς θα ίδη ο αναγνώστης εις τον εν άλλη στήλη δημοσιευόμενον κατάλογον των νέων υπουργών, διακριθέντες αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού και πολίται διακεκριμένοι, οι οποίοι προθύμως επωμίζονται το Έργον, πράγματι δυσχερές και επίπονον, της οικοδομήσεως. Ο Ελληνικός Λαός δεν ημπορεί παρά να βοηθήση ολοψύχως την προσπάθειαν, διότι γνωρίζει ότι από την επιτυχίαν της εξαρτάται η ευημερία και η ευτυχία της Χώρας εν μέσω της συμφοράς την οποίαν κατέλιπεν η πολεμική περιπέτεια... Εις τας προγραμματικάς δε δηλώσεις του ο νέος Πρωθυπουργός συνώψισε εις ολίγα περιεκτικά κεφάλαια τα προβλήματα, τα οποία, η νέα Κυβέρνησις θεωρεί ως πρωταρχικά εις την μέριμναν και το ενδιαφέρον της. Εις τας παραπλεύρως στήλας ο αναγνώστης θα ίδη τα επτά κεφάλαια του επείγοντος ενδιαφέροντος του νέου υπουργείου και θα συμφωνήση ότι όντως αυτά αποτελούν τας κεφαλαιώδεις προϋποθέσεις διά την επάνοδον της Χώρας εις ένα ρυθμόν τάξεως και παραγωγικής δραστηριότητος»(πρόκειται περί το κάτωθι επτά κεφαλαίων:
1) Η επίλυσις του ζητήματος της θέσεως των αξιωματικών και οπλιτών, οίτινες παρέμενον εις στρατόπεδα και έπρεπε να απελευθερωθούν.
2) Η βοήθεια των σναπήρων και παθόντων εν πολέμω και γενικώς η παροχή κοινωνικής προνοίας.
3) Η επίλυσις του ζητήματος του επισιτισμού της Χώρας.
4) Η αποκατάστασις της εθνικής και ιδιωτικής οικονομίας της Χώρας.
5) Η παροχή εργασίας εις πάντας και η ενίσχυσις της γεωργίας και βιομηχανίας.
6) Αποκατάστασις του συγκοινωνιακού ζητήματος,
7) Η απόλυτος τήρησις της τάξεως και Ασφαλείας)....
Θα ηθέλαμεν, τερματίζοντες τας ολίγας αυτάς λέξεις, να τονίσωμεν πόσην ικανοποίησιν εμπνέει εις ολόκληρον τον Λαόν η φράσις αυτή, δια της οποίας καταλήγει η προκήρυξις του νέου Πρωθυπουργού: Εφεξής, μακράν παντός ξένου συμφέροντος, και οδηγούμενοι απλώς και μόνον από το ακραιφνές ελληνικόν συμφέρον ας προσπαθήσωμεν να ζήση η Ελλάς και να εξασφαλισθή εκ νέου εις τον Λαόν της η ειρήνη και εργασία....Ιδού πράγματι εν σύνθημα άξιον των στιγμών».

Και αι λοιπαί εφημερίδες εχαιρέτησαν τον σχηματισμόν της Κυβερνήσεως και εδήλωσαν ότι με ικανοποίησιν διεπίστωνον ότι θα εξυπηρετηθή ο Λαός από φιλοπάτριδα πρόσωπα.
Ο ακαδημαϊκός κ. Σπύρος Μελάς έγραψε χρονογράφημα την 30 Απριλίου υπό τον τίτλον «Ο στρατηγός» με τα επόμενα:



«Η φυσιογνωμία του στρατηγού Τσολάκογλου, που ανεδέχθη χθες το πρωθυπουργικό αξίωμα εμπνέει την πιο δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στην κοινή γνώμη της Ελλάδος. Η φήμη πήρε το όνομα του στα φτερά της από την αρχή του πολέμου. Μαχηταί, μετόπισθεν, λαός, τον εγνώρισαν κατά τα ευτυχέστερα γεγονότα του αγώνος, στα χιονισμένα Αλβανικά βουνά! Τον είδα, διοικητή Σώματος επάνω στην ακμή της μάχης στη Χότιστε, στ' αντερείσματα της Μόροβας με τα προκεχωρημένα κλιμάκια των Μονάδων του και δύο από τους μεράρχους του να διευθύνη την επίθεσι. Ψηλός, μελαχροινός, λεβεντάνθρωπος, γενναίος, νηφάλιος, καρτερικός ήθος απόλυτα στρατιωτικό, λακωνικότης στην έκφρασι. Ενεργητι­κός, ταχύς και ακούραστος, Η επταήμερη μάχη της Μόροβας τον έφερε στην πρώτη γραμμή των στρατιωτικών αρχηγών μας, Ο αδιάκοπος πό­λεμος ολοκλήρων μηνών, στις χιονισμένες κορυφογραμμές της αφιλόξε­νης οροσειράς της Κάμιας, εστερέωσε την εκτίμησι του Στρατού και Λαού στο πρόσωπο του. Η άψογη και ανώδυνη σύμπτυξις του δεξιού μας στο Αλβανικό μέτωπο, όταν αι περιστάσεις επέβαλαν την κίνησι αυτή αποτελεί ιδικό του τίτλο. Η ατυχής εξέλιξις των επιχειρήσεων, τις τε­λευταίες εβδομάδες, τον βρήκαν στας επάλξεις άγρυπνο φρουρό της τι­μής του Ελληνικού στρατεύματος και των εθνικών συμφερόντων. Έθεσε τέρμα στον αγώνα με αξιοπρεπή συνθηκολόγησι. Απ' τα βουνά της Αλ­βανίας έρχεται τώρα στην Κυβέρνησι του τόπου, για ν' αναλάβη ένα άλλο αγώνα, πολύ σπουδαιότερο, που θα απαιτήση εξαιρετική δραστηριό­τητα. Τον αγώνα της ανασυγκροτήσεως της Ελλάδος και της προσαρ­μογής της στα δεδομένα της νέας καταστάσεως. Αυτό το έργο δεν είνε τυχαίο. Η χώρα μας αποτελεί σήμερα μέρος μιας πανευρωπαϊκής οργανώσεως που την διέπουν αρχαί σαφείς και αποκρυσταλλωμέναι, προς τας οποίας oι Έλληνες καλούμεθα να προσανατολίσωμεν τον ρυθμόν της ζωής μας, Και θα χρειασθή προσπάθεια σύντονος, ειλικρινής, γοργή και αποτελέσματική για να λυθούν όλα τα προβλήματα που θέτουν oι ανάγ­κες αυτού του νέου προσανατολισμού. Στους πλατείς ώμους του πρόκει­ται να σηκώση ο στρατηγός το βάρος του σοβαρού τούτου έργου,. Οι Έλ­ληνες όλοι ανεξαιρέτως, έχομεν καθήκον να τον συντρέξωμεν ο καθένας από της πλευράς του, να εκπληρώση την αποστολήν του. Ενωμένοι γύ­ρω του, πειθαρχημένοι , ας εργασθούμε , στην κατεύθυνσιν , που επιβάλλουν οι πραγματικές καταστάσεις, για να διευκολύνουμε , όσο μπορούμε, την προσπάθειάν του. Η καλή μας θέλησις , η αφοσίωσις μας στο καθήκον και η εργατικότης μας, είνε απαραίτητα στοιχεία για την επιτυχία του , που θα είνε επιτυχία του συνόλου».

Δεν έτυχε να συναντήσω έκτοτε από την Χότιστε και από την Κορυτσάν τον κ.Μελάν δια να τον ευχαριστήσω  δι' όσα καλά γράφει δι' εμέ  και διά να τον ερωτήσω περί της βαθυτέρας εννοίας  των συστάσεών του , διότι εφρόνουν και το διεκήρυξα  εις δημοσίας μου εμφανίσεις , παραβλέπων τον κίνδυνον να προδοθώ  εις τους κατακτητάς , ότι συμβολικώς είμεθα μέλη της Κυβερνήσεως και ότι  προσεποιούμεθα τον ειλικρινή δια να παρέχηται ημίν  ευχέρεια προς καταδολίευσιν  των εισβολέων.
Ως εγνώσθη εσχάτως , μετά  την βεβαίαν πτώσιν της Γερμανίας , οι Σύμμαχοι  απεφάσισαν  να μη εκχωρήσουν  το προνόμιον  εις τους Γερμανούς  προς σχηματισμόν  Κυβερνήσεως εκ προσώπων Γερμανικών , διότι είνε φυσικόν να εργάζηται δολίως  η τοιαύτη Κυβέρνησις κατά των Συμμάχων . Διατί άραγε  ο κ.Τσουδερός έθεσεν εν αμφιβόλω  τον πατριωτισμόν μας , από της πρώτης στιγμής; Ήτο δυνατόν από της μιάς ώρας εις την άλλην να μεταβληθώμεν  από πατριώται εις προδότας; Ίσως να έκρινε  εξ ιδίων τα αλλότρια, περιπεσών εις το σφάλμα εξ έξεως , κτηθείσης από τα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας του, καθ' ην καθύβριζε  τον Μέγαν  Πολιτικόν Ελευθ.Βενιζέλον δια να τω λείχη βραδύτερον  τα υποδήματα του επί τω σκοπώ  να τύχη της προστασίας Εκείνου.
Δεν είναι άγνωστον εις τον Ελληνικόν  λαόν , ότι ανήλθεν  εις το αξίωμα του Πρωθυπουργού με μοναδικόν σκοπόν να πλήξη τον Θρόνον δολοφονικώς! (Τέλος Κεφαλαίου)






 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου