Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

WALTER SCHELLENBERG:ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ Β Π.Π

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ   ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΟΓΔΟΟΝ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣH  "ROTE KAPELLE,, 

Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ — ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ — ΕΠΕΚΤΑΣIΣ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΛΙΚΤΥΟΥ — ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΡΙ ΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ — ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΚΩΔΙΚΟΣ — Η ΛΟΥΦΤΒΑΦΦΕ ΑΝΑΜΕΜΙΓΜΕΝΗ — ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ — ΕΠΙ ΤΑ ΙΧΝΗ ΕΝΟΣ ΡΩΣΙΚΟΥ ΑΣΥΡΜΑΤΤΟΥ — ΑΝΑΖΗΤΗΣIΣ ΤΟΥ «ΖΙΛΜΠΕΡΤ» — Ο ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΣ — Η ΠΕΙΡΑ ΜΑΣ ΥΠΟΒΟΗΘΕΙ.

Ο Ντεκανόζωφ, ο πρεσβευτής της Ρωσίας στο Βερολίνο μέχρι την παραμονή της κήρυξης του πολέμου του 1941, ήταν ο εγκέφαλος των μυστικών ρωσικών υπηρεσιών στην Γερμανία, Η ιστορία των αδελφών Βιεντιγκώψ και πολλές άλλες περατώσεις ρωσικής κατασκοπείας, τόσο στην Γερμανία, όσο και στα υπό κατοχήν εδάφη, είχαν παρακινήσει το ζωηρόν ενδιαφέρον του Χίτλερ. Αδιακόπως ζητούσε και ξαναζητούσε πληροφορίες επί των ενεργειών μας εναντίον της ρωσικής κατασκοπείας. Θεωρούσε τις μυστικές ρωσικές υπηρεσίες ασυγκρίτως, πλέον δυναμικές και προφανώς πλέον δραστήριες, από τις υπηρεσίες των Άγγλων ή κάθε άλλης χώρας. Είναι γεγονός, πως η διαίσθηση του δεν ήταν εσφαλμένη. 
Περί τα τέλη του 1941, είχε δώσει ρητές διαταγές να αντιμετωπισθεί αμέσως η κατασκοπευτική δράσις των Ρώσων, η οποία εξαπλούτο μέσα στην Γερμανία και στα κατεχόμενα εδάφη. Ο Χίμμλερ, είχε επιφορτισθεί να συντονίσει την στενή συνεργασία της δικής μου υπηρεσίας πληροφοριών του εξωτερικού, με την υπηρεσία ασφαλείας του Μύλλερ, την Γκεσταπό και την αντικατασκοπεία του φον Κανάρη. Αύτη η επιχείρησις —που ονομάσθηκε συμβολικώς "ROTE KAPELLE" (κόκκινη εκκλησία)— ετέθη υπό τας διαταγάς του Χάϋντριχ. Χάρις στις συντονισμένες προσπάθειες όλων μας, απεκαλύψαμε, όχι μόνον το βασικώτερον ρωσικόν κατασκοπευτικόν δίκτυον μέσα στη Γερμανία και τα κατεχόμενα εδάφη, μα κατωρθώσαμε να το εξουδετερώσουμε, σχεδόν, εντελώς. 
Μετά την δολοφονία του Χάϋντριχ, τον Μάιο του 1942, ο Χίμμλερ ανέλαβε αντ' αυτού, τον συντονισμό και την επίβλεψη της επιχειρήσεως «κόκκινη εκκλησία». Πολύ γρήγορα οι σχέσεις μεταξύ αυτού και του Μύλλερ, έγιναν πολύ τεταμμένες. Μέχρι τέτοιου σημείου, ώστε όταν συναντώμεθα, εγώ κι' o Μύλλερ, ο οποίος ήτο κατά πολύ μεγαλύτερος από μένα, ζητούσε συγνώμην και έβγαινε από το γραφείο, προκειμένου να μας αφήσει να συνομιλήσουμε μόνοι. Ο Μύλλερ ήταν αρκετά ευφυής για να αντιληφθεί (252) την κατάσταση και κάθε φορά πού είχε καμμιά δύσκολη κατάσταση να εκθέσει, μου ανέθετε έμενα την αποστολή αυτή. Μια μέρα, με ένα ειρωνικό χαμόγελο μου είπε: 
-Προτιμά εσάς από την βαυαρέζικη διαβολικότητα μου... είναι αρκετά εξώφθαλμο! 
Τον Ιούλιο του 1942, μας έδωσε και των δύο την διαταγή να παρουσιασθούμε στο στρατηγείο, στην Ανατολική Πρωσία, και να είμεθα εφοδιασμένοι με μια πλήρη έκθεση επί της υποθέσεως «κόκκινη εκκλησία». 
Μόλις είχαμε μερικές ώρες στη διάθεση μας, για να ετοιμάσουμε την σχετική αναφορά. Όταν συναντηθήκαμε, ο Μύλλερ άρχισε να μου επαναλαμβάνει μέχρι ποίου σημείου, του ήταν πολύτιμες οι εκθέσεις μου επί της υποθέσεως «κόκκινη εκκλησία», και πόσο ντοκουμενταρισμένη παρουσιαζόταν η βαθύτατη γνώσις μου, επί του τρόπου δράσεως της ρωσικής κατασκοπείας. Μετά, κατόπιν ολίγων παρομοίων φλυαριών, κατέληξε στην παράκλησι, να παρουσιάσω μόνος μου, κι' όχι κι' οι δυο μαζί, την αναφορά στον Χίμμλερ. Απάντησα, πως εφ' όσον δεν άνηκε στον τομέα μου, παρά μόνον το 30% της όλης εργασίας, προτιμώτερον θα ήταν να την παρουσίαζε ο ίδιος. 
—Όχι, είπε, εσάς θα σας ακούσει, ενώ έμενα θα με αποπάρει. 
Την εποχή εκείνη, δεν υπελόγιζα ποια ελατήρια ωθούσαν τον Μύλλερ να συμπεριφέρεται έτσι. Υποθέτω, από τότε σκεφτόταν να παραβλέψει την υποχρέωση που είχε να δρα εναντίον των μυστικών ρωσικών υπηρεσιών. Μα, επί του θέματος αυτού, θα επανέλθω πάρα κάτω. "Όταν έφθασα στο στρατηγείο, εξεπλάγην μαθαίνοντας, πως ο Χίμμλερ είχε επίσης προσκαλέσει και τον φον Κανάρη. Ήθελε να συζητήσει επί της υποθέσεως το ίδιο βράδυ, με τον Χίτλερ, και επιθυμούσε να μας έχει όλους κοντά του, προκειμένου να είναι εύκολος και άμεσος, η παροχή, οιασδήποτε επεξηγηματικής πληροφορίας. Ήξερε, βέβαια, πως ο Μύλλερ, απέφευγε, με κάθε πρόφασι, κάθε επαφή μαζί του. Έριξε μια ματιά στις πρώτες παραγράφους της αναφοράς —της προορισμένης για τον Χίτλερ— και άρχισε αμέσως να την κριτικάρει κατά τον δυσμενέστερον τρόπον. Αυτή η αναφορά, είπε, είναι οφθαλμοφανώς, μεροληπτική.Η συντελεσθείσα εργασία από την ABWEHR, την στρατιωτική υπηρεσία αντικατασκοπείας (Κανάρη) και του ραδιοφωνικού τμήματος αντικατασκοπείας, δεν έξετίθετο ορθώς.
—Σεις ή ο Μύλλερ,είσθε υπεύθυνος αυτής της παρατυπίας; με ρώτησε μ' έναν μοχθηρό βρυχισμό. Δήλωσα, πως εγώ.—Τα ξέρω καλά αυτά, είπε ο Χίμμλέρ. Τυπικότης! Εκμεταλλεύεται την εργασία των άλλων, για να προβάλει την δική του.Αυτό αποτελεί ευτελή (253) τρόπον. Μπορείτε να του το πήτε εξ ονόματος μου.
Για να μη μπερδέψει τα πάντα, κάλεσε τον φον Κανάρη και του ζήτησε λεπτομερείς πληροφορίες, επί της συνεργασίας της ABWEHR, με τον τομέα της ραδιοφωνικής αντικατασκοπείας.
Γινόταν ολοέν καταφανέστερον, πως ο Μύλλερ, είχε κάπως διαστρέψει την πραγματικότητα προς όφελος του. Ο Χίμμλερ εχολώθη πολύ, ξεχνώντας πώς δεν είχε την παραμικρή ανάμιξι στην όλη ιστορία.
—Σάς διατάσσω να μεταδώσετε στον Μύλλερ, επί λέξει, ότι σας είπα, τόνισε.
Ο Φύρερ αναστατώθηκε τόσο από την αναφορά και την υπουλότητα που την χαρακτήριζε, πού δεν θέλησε να δει κανέναν, ούτε τον φον Κανάρη, ούτε εμένα. Ή «κόκκινη εκκλησία», το αντιρωσικό αντικατασκοπευτικό δίκτυο, εκτεινόταν εφ' ολοκλήρου της περιοχής πού τότε βρισκόταν υπό τον έλεγχον της Γερμανίας, ακόμη και επί των εδαφών των ουδετέρων χωρών. Με την πληθώρα των σταθμών ασυρμάτου, αγκάλιαζε την περιοχή, από την Νορβηγία έως τα Πυρηναία, από τον Ατλαντικό έως τον Όντερ, από τον Βόρειο παγωμένο Ωκεανό, έως την Μεσόγειο. Όπως συνήθως, η τύχη και η σύμπτωσις έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στις υποθέσεις αυτές.
Στις αρχές της εκστρατείας μας, στην Ανατολή, το τμήμα της αντικατασκοπευτικής υπηρεσίας μας στον τομέα των μυστικών ασυρμάτων, ανέπτυξε σοβαρή δραστηριότητα. Λίγες μέρες μετά από την εξαπόλυσι της επιθέσεως μας, ένας από τους σταθμούς λήψεως στη Δύσι, συνέλαβε την ύπαρξι ενός πομπού, μα στάθηκε αδύνατον να εντοπισθεί ακριβώς το μέρος. Το θέμα αυτό, στάθηκε αφορμή πολλών συζητήσεων μεταξύ του στρατηγού THLBLE (αρχηγού της υπηρεσίας ασυρμάτων), του Μύλλερ, του φον Κανάρη κι' εμού. Το τμήμα αντικατασκοπείας ασυρμάτων, εσημείωσε, αργότερα, έναν .πομπό που λειτουργούσε, κατά πάσαν πιθανότητα, μέσα στην περιοχή του Βερολίνου, μα όταν η υπηρεσία μας, μετά λίγες μέρες, προσπάθησε να τον εντοπίσει, οι εκπομπές του σταμάτησαν ξαφνικά, και δεν επανελήφθησαν πλέον. Κατά τους υπολογισμούς μας, ο δέκτης που συνεδέετο με τον εν λόγω πομπό, έπρεπε νά βρίσκεται στα προάστεια της Μόσχας — κι' αποτελούσε ασφαλώς ισχυρό σταθμό. Κατά πάσαν βεβαιότητα, οι εκπομπές εγίνοντο με κώδικα, που εμείς αγνοούσαμε εντελώς, και τον εχειρίζοντο πράκτορες των μυστικών ρωσικών υπηρεσιών.
Ειδικά αποσπάσματα, επί κεφαλής των οποίων ευρίσκοντο οι καλύτεροι πράκτορες του Μύλλερ, ανέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα στο Βέλγιο και την Γαλλία, καθώς και στην περιοχή του Βερολίνου. Η υπηρεσία αντικατασκοπείας μας στο Βέλγιο, έδωσε ήδη αποτελέσματα και περί τα τέλη του 1941 και αφού συμβουλεύθηκε τον φον Κανάρη κι' εμένα, ο Μύλλερ αποφάσισε να προβεί σε συλλήψεις, στα προάστεια των Βρυξελλών. Τρία (254) μέλη των μυστικών ρωσικών υπηρεσιών συνελήφθησαν. Ο ένας, ο Μιχαήλ Μακαρώφ, ήταν ο επικεφαλής ενός συνεργείου που είχε σαν σκοπό, την συγκέντωση πληροφοριών. Ο δεύτερος, ο Αντών Ντανίλωφ, ήταν ένας ειδικευμένος οπερατέρ της T.S.F., ενώ το τρίτο μέλος, η Σοφία Ποζνάσκα, ησχολείτο με την κρυπτογράφηση και αποκρυπτογράφηση. Το μικρό αυτό γκρουπ των τριών, ζούσε μαζί, σε μια έπαυλη, όπου βρισκόταν κρυμένος και ο ραδιοπομπός.
Η ανάκρισίς τους υπήρξε πολύ δύσκολη, γιατί και οι τρεις τους, μετά , από πολλές προσπάθειες αυτοκτονίας, αρνήθηκαν νά αποκαλύψουν και τήν παραμικρή πληροφορία. Μόνον ή Βελγίδα γυναίκα πού τούς καθάριζε, και πού συνελήφθη μαζί τους, μας έδωσε μιά πολύ γενική εικόνα. Αν και ήταν διατεθιμένη να μας αποκαλύψει τα κάθε τί, που θα μας εξυπηρετούσε, εν τούτοις δεν μπόρεσε να μας φανεί χρήσιμη. Μετά μία λεπτομερή ανάκριση τελειώσαμε με την πληροφορία που μας έδωσε, πως οι τρεις συνήθιζαν να διαβάζουν πολλές φορές βιβλία, που είχαν πάνω στο τραπέζι τους και των οποίων μας είπε μερικούς τίτλους. Όπως μας συνέβη πολλές φορές να χρησιμοποιήσουμε κώδικες που εβασίζοντο επί φράσεων από διαφόρους τόμους βιβλίων, αμέσως, αρχίσαμε να. αναζητούμε αντίτυπα από τα βιβλία που μας κατονώμασε, και που ήταν ένδεκα τον αριθμό. Γυρίσαμε σ' όλα τά βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους τής Γαλλίας, και του Βελγίου.Εν τω μεταξύ, η μαθηματική υπηρεσία του τμήματος αντικατασκοπείας ασυρμάτων και το τμήμα αποκρυπτογραφήσεων του Γενικού Επιτελείου, εργαζόντουσαν εντατικά, επί ενός κομματιού κρυπτογραφικού σή ματος, που βρέθηκε, μισοκαμμένο, στο τζάκι της έπαυλης.Η αποκρυπτογράφηση κατέληξε στο συμπέρασμα, πως ο κώδιξ εβασίζετο επί αποσπασμάτων από γαλλικά βιβλία και η μαθηματική ανάλυση, κατώρθωσε ν' ανασυνθέσει μιά λέξη της κρυπτογραφημένης φράσεως. Η λέξη «ΡRΟΚΤΟR» αποκρυπτογραφήθηκε. "Εχοντας εν τω μεταξύ βρει και τα ένδεκα αντίτυπα των βιβλίων αρχίσαμε να ψάχνουμε για να βρούμε σ' αυτά τη λέξη «PROKTOR». Ο ενδιαφέρων τόμος βρέθηκε, η κλείδα απεκαλύφθη και η υπηρεσία αποκρυπτογραφήσεως ετέθη επί το έργο. Σε μικρό διάστημα, κατωρθώθηκε η αποκρυπτογράφηση του μηνύματος των Βρυξελλών όπως και μερικών άλλων, που, εν τω μεταξύ, ευρήκαν οι ειδικοί πράκτορες μας. Τ' αποτελέσματα υπήρξαν καταπληκτικά! Μας απεκάλυψαν την ύπαρξη και την δραστηριότητα ενός τεραστίου κατασκοπευτικού δικτύου των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, η οργάνωση του οποίου επεκτεινόταν από την Γαλλία έως την Ολλανδία, στην Δανία, στην Σουηδία, στην Γερμανία και .άπ' εδώ στην Ρωσία. Ένας από τούς κυριωτέρους πράκτορες έστελνε τα μηνύματα του —πού πάντοτε περιείχαν κάποια αξιοσημείωτη πληροφορία— υπό το ψευδώνυμον «GILBERT». Δύο (255) άλλοι πράκτορες, εργαζόντουσαν εντός της Γερμανίας, υπό τα χαρακτηριστικά ονόματα «CORO» και «ARVID». Οι πληροφορίες που έστελναν οι ανωτέρω πράκτορες, δεν μπορούσε παρά να προέρχονται από ανωτάτους κυβερνητικούς κύκλους. Ο βασικός πράκτωρ στο Βέλγιο ο «Κέντ» παρέμεινε ασύλληπτος, και μας είχε διαφύγει στις συλλήψεις των Βρυξελλών, στα τέλη του 1941.Ολόκληρος ή υπηρεσία μας ασφαλείας, εργαζόταν εντατικά, μα οι μέρες κυλούσαν και δεν κατωρθώναμε να βάλουμε στο χέρι τους δύο πράκτορες, που δρούσαν εντός της Γερμανίας. Η υπηρεσία μας αποκρυ­πτογραφήσεων, συνέλαβε ένα μήνυμα ασυρμάτου, πού παρέμεινε ανεξήγητο. Εν τούτοις, ανέφερε πως ο «Κεντ» είχε πάρει, κατά τον Φθινόπωρο του 1941, από τη Μόσχα, την εντολή να έλθει στο Βερολίνο, απευθυνόμενος σε τρεις διαδοχικές διευθύνσεις, πού ανεφέροντο στο μήνυμα. Αυτό το στοιχείο, υπήρξε ο αρχικός «μίτος», διότι τώρα είχαμε στην διάθεση μας, όχι μόνον τα αληθινά ονόματα εκείνων πού ήσαν αναμεμειγμένοι στην ιστορία, άλλα και τα ψευδώνυμα τους και τις διευθύνσεις τους.Ο στρατηγός THIKLE, της υπηρεσίας αποκρυπτογραφήσεων και αντικατασκοπείας μεταδόσεων δι' ασυρμάτου, ο συνταγματάρχης ΒΕΝΤΙVEGUI, της στρατιωτικής αντικατασκοπείας, ο φον Κανάρης κι' εγώ, οργανώσαμε την συντονισμένη παρακολούθηση, η οποία, μόνον για το Βερολίνον, απασχολούσε περί τα εξήντα άτομα. Μετά έναν περίπου μήνα, αποφασίσαμε να προβούμε στην σύλληψη ενός αριθμού ατόμων, μα, να αφήσουμε τούς υπολοίπους ελευθέρους, προκειμένου το δίκτυον να συνεχίσει να λειτουργεί για λογαριασμό των Ρώσων.
Μάθαμε έτσι, πώς ένας ειδικευμένος συνταγματάρχης, ονόματι BECKER, ο οποίος απησχολείτο αποκλειστικά με τα μαχητικά και τα βομβαρδιστικά μας αεροπλάνα, αποτελούσε έναν φανατικό κομμουνιστή, ο οποίος διεβίβαζε πληροφορίες, άκρως εμπιστευτικές, σ' έναν κεντρικό πομπό ασυρμάτου, στά βόρεια προάστεια τοΰ Βερολίνου, άπ' οπού μετεδίδοντο στήν Μόσχα. Διάφορες, εν συνεχεία ενέργειες, απέδειξαν, πώς, πέντε προσωπικότητες τουλάχιστον, κατέχοντες ανώτατες θέσεις στο Γενικό Επιτελείο της Λουφτβάφφε θα έπρεπε να τεθούν υπό επιτήρηση.
Ένας αντισυνταγματάρχης του Γενικού Επιτελείου, ο SCHULZE-BOTSEN, συνελήφθη επίσης. Αποτελούσε την ψυχή ολοκλήρου του κατασκοπευτικού δικτύου στην Γερμανία. Όχι μόνον προμήθευε στους Ρώσους πληροφορίες, μα επιδιδόταν και σε μια έντεχνη προπαγάνδα. Μια μέρα, στις πέντε η ώρα το πρωί, ντυμένος με την στολή του, απείλησε με το περίστροφο του, έναν από τούς καθοδηγούμενους του, διότι αυτός, δεν εφάρμοζε πρακτικώς σωστά, την κομμουνιστική ιδεολογία, σ' ένα εργοστάσιο.Ο τμηματάρχης HARNACK αποτελούσε επίσης μέλος της ομάδος. (256)Ήταν ανώτατος πολιτικός υπάλληλος, του οποίου ή γυναίκα «ανακαλύψαμε πώς ήταν Αμερικανοεβραία. Ήταν αρμόδιος επί των ζητημάτων εφοδιασμού και κατανομής των πρώτων υλών, στο 'Υπουργείο "Εθνικής Οικονομίας. Χάρη στις πληροφορίες που παρείχε, οι Ρώσοι ήξεραν πολύ περισσότερα, ως προς το θέμα αυτό, από ότι ήξερε ό αρχηγός της αντιστοίχου υπηρεσίας στο Υπουργείο Εφοδιασμού και εις το όποιο οι σχετικές πληροφορίες δεν μετεδίδοντο, δια λόγους υπηρεσιακής αντιζηλίας και διενέξεων, μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών. Μεταξύ εκείνων πού συνελήφθησαν την εποχή εκείνη, βρισκόταν και δ διπλωματικός υπάλληλος φον SOHELIA, πρώτος γραμματεύς του Υπουργείου των Εξωτερικών, δ όποιος, από της θέσεως του, εκτελούσε τις εντολές της μυστικής ρωσικής υπηρεσίας. Εργαζόταν με την μέθοδο της «κοσμικής κατασκοπείας». Όχι μόνον ήταν πλήρως ενήμερος για κάθε τί πού συνέβαινε στο Υπουργείον των Εξωτερικών, μα και το σπίτι του είχε γίνει ό ευνοούμενος τόπος συγκεντρώσεως, όλου του διπλωματικού κόσμου. Συγκέντρωνε, έτσι, με την πλέον αξιοσημείωτη επιδεξιότητα και με τέλεια μέθοδο, τις πλέον εμπιστευτικές πληροφορίες. Πράγματι, οι μυστικές ρωσικές υπηρεσίες, είχαν τοποθετημένους πράκτορες τους σε όλα τα Υπουργεία του Ράιχ και μέσω των παρανόμων σταθμών τους μετέδιδαν αστραπιαίως κάθε αποκτούμενη πληροφορία.Όπως είναι ευνόητον, αυτές οι ομάδες, αποτελούσαν και κέντρα αντικατασκοπείας κατά του Χίτλερ, της πολιτικής του, και, γενικώς, του Εθνικοσοσιαλισμοΰ. Εν τούτοις ή αντίσταση κατά του Χίτλερ, και του καθεστώτος του, δεν αποτελούσε τον βασικό σκοπό της προδοσίας αυτής. Ο (βασικός λόγος της δραστηριότητος τους, ήταν ιδεολογικού περιεχομένου, του να διαφύγουν από την γηραιά Δύση, με τις απονεκρωμένες ιδεολογίες, για να βυθισθούν στον Ανατολικό μηδενισμό.Οι συλλήψεις συνεχίσθησαν. Νέες ομάδες υπόπτων απεκαλύπτοντο και οι «ειδικευμένες μονάδες» ήταν πνηγμένες στη δουλειά. Για να τεθεί τέρμα, εκατοντάδες άτομα περιεπλάκησαν στο κύμα πού προεκλήθη από τα μέτρα μας ασφαλείας και εταλαιπωρήθησαν. "Ορισμένα άτομα, από το .πλήθος αυτό, ίσως να μην ήταν, παρά απλοί συμπαθούντες, μα, εν καιρώ πολέμου, το αξίωμα «πιασμένοι μαζί, κρεμασμένοι μαζί» εφαρμόζεται αμεί λικτα. Εν τω μεταξύ, ένας νέος πομπός έκανε την εμφάνιση του στα προάστεια της Μασσαλίας. Κατά την γνώμη της υπηρεσίας παρακολουθήσεως ασυρμάτων, ο πομπός αυτός, θα έπρεπε να λειτουργεί εις αντικατάσταση εκείνου πού ανακαλύψαμε στις Βρυξέλλες. Και συνεχώς παρουσιαζόντουσαν και νέοι πομποί ασυρμάτων! Η μάχη (257)διεξήγετο στις, Βρυξέλλες, στην Αμβέρσα, στήν Κοπενγχάγη, στην Στοκχόλμη, στο Βερολίνον, στην Βουδαπέστη, στην Βιέννη , στο Βελιγράδι, στην Αθήνα, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ρώμη, στην Βαρκελώνη, στην Μασσαλία. . . παντού και συνεχώς τα ραδιογωνιόμετρα ευρίσκοντο εν δράσει. Ιδιαιτέρως στα ουδέτερα κράτη, η αναζήτηση ήταν δύσκολη, διότι τα μηχανήματα, οι τεχνικοί και οι πράκτορες μας, εκρύπτοντο επιμελώς. Ασφαλώς, οι τελευταίες τεχνικές εξελίξεις στον τομέα αυτόν, με βοήθησαν πολύ . Ως αρχηγός μίας τεραστίας οργανώσεως πληροφοριών, έπρεπε να χρησιμοποιώ τις τελευταίες τεχνικές επιτεύξεις, προκειμένου να έχω στην διάθεση μου πομπούς και δέκτας ασυρμάτου κατά πολύ τελειότερους από του εχθρού. Η επιχείρηση "ROTE KAPELLE" συνέχησε την δραστηριότητα της μέχρι το τέλος του πολέμου. Αυτή η αθόρυβη πάλη, συνεχώς εγένετο πλέον αμείλικτος, μέχρι την ημέρα, που η παγκόσμιος σύρραξη ξεπέρασε τα όρια της Γερμανίας και των κατεχομένων υπό αυτής, εδαφών, και επεξετάθη εις ολόκληρον τον κόσμον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου