- Εμπρός! φωνάζει ο Ματόνιο.Κυκλώστε τους! Μη τους αφήσετε να σας φύγουν! Εμπρός.
Την ιδίαν στιγμήν άλλο δόρυ ρίπτεται.Οι Ιταλοί κραυγάζουν και πυροβολούν με μανίαν κατά του μέρους από όπου ήρχοντο τα δόρατα. Τι λέγουν; Κανείς δεν ημπορεί να το ειπή. Είναι κραυγή ανθρώπων που καταδιώκουν τον εχθρόν.Η λευκή σιλουέττα του Αβησσυνού εμφανίζεται πάλιν. Είναι ένας μαύρος γέρος άντρας και στα μάτια του λάμπει η φλόγα ενός αγρίου μίσους.
Με μίαν απότομον κίνησιν ρίπτει και το τέταρτον δόρυ του. Μία ομοβροντία τον ξαπλώνει κάτω . Ένας Ιταλός στρατιώτης τρελλός από θυμόν , ορμά και τον καρφωνει εις την γην με την ξιφολόγχην του. Αλλά ήτο ήδη νεκρός. Το κεφάλι του είχε τρυπηθή από τας σφαίρας.Πίσω από κάτι θάμνους εις ένα μικρόν ύψωμα είναι κρυμμένοι άλλοι Αβησσυνοί πολεμισταί. Η απόστασις δεν είνε μεγαλειτέρα των 800 ή 1.000 μέτρων.
Μια διαπεραστική κραυγή ακούεται:
-Aααα!
Και πάλιν αι σφαίραι σφυρίζουν επάνω από τα κεφάλια των Ιταλών στρατιωτών.Το περίεργον όμως είνε ότι ενώ οι Αβησσυνοί γνωρίζουν θαυμάσια να ρίπτουν το δόρυ, δεν σκοπεύουν με την ίδια ικανότητα. Οι Αβησσυνοί επιτίθενται. Οι Ιταλοί ξαπλώνονται χαμω. Το λευκό σύννεφο των Αβησσυνών μεγαλώνει όσω πλησιάζει. Η ατμόσφαιρα δονείται από τους αλαλαγμούς. Τα νεύρα υπερεντείνονται. Παρ' όλον τον καυτερόν ήλιον, που ανάβει και τα κοντάκια ακόμη των όπλων , ένα ρίγος καταλαμβάνει όλους. Οι επιτιθέμενοι πλησιάζουν.
Τώρα ευρίσκονται εις απόστασιν 500 βημάτων....400..... 300.. Η απόστασις γίνεται διαρκώς μικροτέρα. Αλλά ο λοχαγός Ματσόνι δεν δίδει ακόμη το σύνθημα της ενάρξεως του πυρός. Τέλος ακούεται ένα σφύριγμα και ο πρώτος πυροβολισμός πίπτει. Η μάχη αρχίζει. Το λευκό σύννεφον διστάζει δια μίαν στιγμήν. Μερικοί Αβησσυνοί πίπτουν , αλλά οι άλλοι τρέχουν ακόμη. Τα μυδραλλιοβόλα όμως τους σταματούν. Όλα αυτά δεν διήρκεσαν παρά πέντε λεπτά. Οι Αβησσυνοί φεύγουν ενώ τα ιταλικά τανκς τους καταδιώκουν και τα μυδραλλιοβόλα κροτούν. Οι Ιταλοί ανέκτησαν θάρρος. Από το μέρος όπου έπεσαν οι δύο Ιταλοί στρατιώται έως την Άδουαν η απόστασις είναι δύο ωρών. Εδώ και εκεί ο δρόμος είνε σπαρμένος από πτώματα Αβησσυνών. Τα μυδραλλιοβόλα και τα τανκς εξετέλεσαν το έργον των.Πολλοί από τους Αβησσυνούς ήσαν ωπλισμένοι με δόρατα και άλλοι με τόξα και με βέλη.
Τα όπλα των είνε ως επί το πλείστον γκράδες. Εις ένα χαντάκι σκαμμένο προχείρως ένα τανκς έπεσεν επάνω εις μίαν ομάδαν Αβησσυνών. Εν τω μεταξύ το πεζικόν έχει προχωρήσει πολύ . Εις το χαντάκι όπου έπεσε το τανκς τοποθετούνται τα πυροβόλα. Μετά δέκα λεπτά αι οβίδες των πίπτουν εις την Άδουαν. Κατά τις 7 το πεζικόν εισέρχεται εις την πόλιν. Από τα παράθυρα μερικών σπιτιών πίπτουν πυροβολισμοί και οι Ιταλοί τραυματίζονται. Άλλοι πίπτουν νεκροί. Οι Ασκάροι του ιταλικού στρατού ορμούν εις τα σπίτια και σφάζουν όσους επυροβόλησαν. Τας γυναίκας και τα παιδιά τα σύρουν εις τους δρόμους. Εκεί με τας ξιφολόγχας των τους τρυπούν την καρδιά, ενώ γελούν με ένα φοβερό ηλίθιο γέλιο.
Η ερειπωμένη πόλις αμύνεται ακόμη εδώ και εκεί, αλλά γενικώς οι Αβησσυνοί υποχωρούν. Παντού καπνίζουν ερείπια. Εις τα πυρπολημένα σπίτια καίονται αργά τα πτώματα.
Δύο ώρες εχρειάσθησαν δια να καταληφθή η πόλις. Όταν εισήλθον εις την Άδουαν, οι Ιταλοί εζητοκραύγαζον, οι ιθαγενείς στρατιώται των εγελούσαν και εχαίροντο σφάζοντες τους κατοίκους εις τα βρώμικα αδιέξοδα της πόλεως. Εις μερικάς συνοικίας ηκούγοντο τα μυδραλλιοβόλα.
Πλησιάζει η φοβερά άγρια αυτή νυξ. Μετά τον καταιγασμόν του πυροβολικού η ατμόσφαιρα είνε πνιγηρά.Το ιππικόν και τα μεταγωγικά εισέρχονται εις την Άδουαν. Φέρνουν κυρίως νερό. Εις τα παγούρια των στρατιωτών δεν έχει μείνει ούτε μία σταγών και όλοι περιμένουν την μερίδα των. Εις τον στρατόν αυτόν κανείς δεν γνωρίζει τι θα πη πείνα. Αλλά δεν συμβαίνει το ίδιον με την δίψαν. Ακούτε στρατιώτας να λέγουν:
-Σήμερα πρέπει να μας δώσουν διπλή μερίδα νερό.
Οι τραυματίαι μεταφέρονται εις την Ασμάραν, Υπερβαίνουν τους 500. Οι περισσότεροι περισυλλέγονται εις τας δυτικάς συνοικίας της πόλεως. Εκεί συνήντησαν οι Ιταλοί την ισχυροτέραν αντίστασιν και εκτυπήθησαν επί δύο ώρας. Εις πολλά σημεία η μάχη έγινε στήθος προς στήθος . Αι απώλειαι των Αβησσυνών είναι σημαντικαί. Ορμούν κατά πυκνάς ομάδας και αι χειροβομβίδες τους θερίζουν κυριολεκτικώς. Από αποστάσεως εκατόν βημάτων οι Ιταλοί δεν τους φοβούνται , αλλά όταν η πάλη γίνεται σώμα προς σώμα οι Αβησσυνοί είνε φοβεροί.
Την νύκτα ακούονται τα βήματα των νέων στρατευμάτων που φθάνουν εις την Άδουαν. Εις το νοσοκομείον ο ιατρός παρέχει τας πρώτας βοηθείας εις τους τραυματίας. Αι σφαίραι των παλαιών όπλων τραυματίζουν άσχημα. Αν κτυπηθή ένα δάκτυλο ο ακρωτηριασμός είναι αναπόφευκτος.
Πλησιάζουν μεσάνυκτα. Αιφνιδίως ένα μυδραλλιοβόλον ακούεται εις τα περίχωρα της Άδουας. Μερικοί πυροβολισμοί απαντούν. Έπειτα πάλιν ησυχία. Και μετ' ολίγον σφυρίγματα και κραυγαί:
Τα όπλα των είνε ως επί το πλείστον γκράδες. Εις ένα χαντάκι σκαμμένο προχείρως ένα τανκς έπεσεν επάνω εις μίαν ομάδαν Αβησσυνών. Εν τω μεταξύ το πεζικόν έχει προχωρήσει πολύ . Εις το χαντάκι όπου έπεσε το τανκς τοποθετούνται τα πυροβόλα. Μετά δέκα λεπτά αι οβίδες των πίπτουν εις την Άδουαν. Κατά τις 7 το πεζικόν εισέρχεται εις την πόλιν. Από τα παράθυρα μερικών σπιτιών πίπτουν πυροβολισμοί και οι Ιταλοί τραυματίζονται. Άλλοι πίπτουν νεκροί. Οι Ασκάροι του ιταλικού στρατού ορμούν εις τα σπίτια και σφάζουν όσους επυροβόλησαν. Τας γυναίκας και τα παιδιά τα σύρουν εις τους δρόμους. Εκεί με τας ξιφολόγχας των τους τρυπούν την καρδιά, ενώ γελούν με ένα φοβερό ηλίθιο γέλιο.
Η ερειπωμένη πόλις αμύνεται ακόμη εδώ και εκεί, αλλά γενικώς οι Αβησσυνοί υποχωρούν. Παντού καπνίζουν ερείπια. Εις τα πυρπολημένα σπίτια καίονται αργά τα πτώματα.
Δύο ώρες εχρειάσθησαν δια να καταληφθή η πόλις. Όταν εισήλθον εις την Άδουαν, οι Ιταλοί εζητοκραύγαζον, οι ιθαγενείς στρατιώται των εγελούσαν και εχαίροντο σφάζοντες τους κατοίκους εις τα βρώμικα αδιέξοδα της πόλεως. Εις μερικάς συνοικίας ηκούγοντο τα μυδραλλιοβόλα.
Πλησιάζει η φοβερά άγρια αυτή νυξ. Μετά τον καταιγασμόν του πυροβολικού η ατμόσφαιρα είνε πνιγηρά.Το ιππικόν και τα μεταγωγικά εισέρχονται εις την Άδουαν. Φέρνουν κυρίως νερό. Εις τα παγούρια των στρατιωτών δεν έχει μείνει ούτε μία σταγών και όλοι περιμένουν την μερίδα των. Εις τον στρατόν αυτόν κανείς δεν γνωρίζει τι θα πη πείνα. Αλλά δεν συμβαίνει το ίδιον με την δίψαν. Ακούτε στρατιώτας να λέγουν:
-Σήμερα πρέπει να μας δώσουν διπλή μερίδα νερό.
Οι τραυματίαι μεταφέρονται εις την Ασμάραν, Υπερβαίνουν τους 500. Οι περισσότεροι περισυλλέγονται εις τας δυτικάς συνοικίας της πόλεως. Εκεί συνήντησαν οι Ιταλοί την ισχυροτέραν αντίστασιν και εκτυπήθησαν επί δύο ώρας. Εις πολλά σημεία η μάχη έγινε στήθος προς στήθος . Αι απώλειαι των Αβησσυνών είναι σημαντικαί. Ορμούν κατά πυκνάς ομάδας και αι χειροβομβίδες τους θερίζουν κυριολεκτικώς. Από αποστάσεως εκατόν βημάτων οι Ιταλοί δεν τους φοβούνται , αλλά όταν η πάλη γίνεται σώμα προς σώμα οι Αβησσυνοί είνε φοβεροί.
Την νύκτα ακούονται τα βήματα των νέων στρατευμάτων που φθάνουν εις την Άδουαν. Εις το νοσοκομείον ο ιατρός παρέχει τας πρώτας βοηθείας εις τους τραυματίας. Αι σφαίραι των παλαιών όπλων τραυματίζουν άσχημα. Αν κτυπηθή ένα δάκτυλο ο ακρωτηριασμός είναι αναπόφευκτος.
Πλησιάζουν μεσάνυκτα. Αιφνιδίως ένα μυδραλλιοβόλον ακούεται εις τα περίχωρα της Άδουας. Μερικοί πυροβολισμοί απαντούν. Έπειτα πάλιν ησυχία. Και μετ' ολίγον σφυρίγματα και κραυγαί:
- Εις τα όπλα.
..............................................................................
'Ενα απόσπασμα Ασκάρι τρέχει προς το μέρος όπου έγινεν ο αιφνιδιασμός. Από εκεί φθάνουν πανικόβλητοι μερικοί Ιταλοί στρατιώται. Κάποιος ιππεύς περνά χωρίς να σταματήση.
-Τι συμβαίνει;
Καμμία απάντησις. Είναι όμως φανερόν ότι οι Αβησσυνοί επέρασαν απαρατήρητοι πλησίον των φρουρών και έσφαξαν κοιμωμένους Ιταλούς στρατιώτας. Η μάχη αρχίζει πάλιν. Αποσπάσματα Αβησσυνών ξεχύνονται σαν ρυάκια εις τους δρόμους της πόλεως. Κανείς δεν ξεύρει από που έρχονται. Η πάλη είναι φοβερά.
Παντου κραυγαί. Παντού πυροβολισμοί, Είναι πάλη στήθος προς στήθος εις το σκοτάδι μιάς ερειπωμένης πόλεως.
Και άλλοι Ιταλοί περνούν πανικόβλητοι. Μερικοί βλασφημούν. Άλλοι λευκοί στρατιώται τρέχουν προς το μέρος όπου γίνεται η μάχη. Πολλοί πίπτουν νεκροί. Τα νεώτερα τεχνικά μέσα δεν έχουν εδώ καμμίαν αξίαν. Μόνον η δύναμις και το θάρρος λογαριάζονται . Αι πλέον αντιφατικαί διαταγαί διασταυρούνται.
-Προβολείς ! Προβολείς! φωνάζει κάποιος.
Μερικοί άλλοι σπρώχνουν ένα πυροβόλον.
-Πού πηγαίνετε; Σταθήτε! Πυροβολήσατε εις τον αέρα!
Όταν οι προβολείς διέλυσαν το σκότος, εφάνη η πραγματική όψις της μάχης. Ήτο μία αιματηρά πάλη σώματος προς σώμα. Εις το σκοτάδι δύσκολα διακρίνει κανείς τον φίλον από τον εχθρόν. Οι Ασκάροι μάχονται με θάρρος. Τα ξίφη διασταυρούνται. Ακούονται ουρλιάσματα σφαζομένων ανθρώπων.
'Ενα ιταλικόν απόσπασμα φθάνει εις μίαν πλατείαν όπου ευρίσκονται μερικές καμήλες. Οι Ιταλοί θέλουν να υπερασπίσουν το μέρος αλλά βροχή μαχαιρών τους αποδεκατίζει. Κάποιος Ιταλός προσπαθεί να πυροβολήση, αλλά ένας Αβησσυνός πίπτει επάνω του και του κόπτει το κεφάλι με το πλατύ μαχαίρι του. Τα μαχαίρια αυτά μοιάζουν με μυστριά, αλλά είνε περισσότερον κοπτερά από λεπίδια ξυραφιού. Αδύνατον να περιγράψη κανείς την εικόνα αυτή των συμπλοκών.
Ένα τανκ πίπτει επάνω εις μίαν ομάδα ανθρώπων , ενώ το μυδραλλιοβόλον του ρίπτει θεριστικήν βολήν. Έπειτα δεύτερον τανκ. Αι κραυγαί έρχονται τώρα από μακρύτερα. Και η μάχη συνεχίζεται έως το πρωί.
Όταν η νύκτα διελύθη, με την ιδίαν ταχύτητα με την οποίαν ήλθε, χιλιάδες ανθρώπων εστέναζον εις την Άδουαν μεταξύ ζωής και θανάτου. Η πόλις έχει την όψιν σφαγείου.Εις όσους τοίχους αντέστησαν εις τας βόμβας, βλέπει κανείς μεγάλας κηλίδας αίματος. Ο δρόμος που οδηγεί εις το πεδίον της μάχης μοιάζει εις μήκος 200 μέτρων με δρόμον όπου έπεσε βροχή αίματος.
Αίμα και πτώματα. Ιταλοί στρατιώται με παραμορφωμένα πρόσωπα είνε ξαπλωμένοι δεξιά και αριστερά. Οι νοσοκόμοι τρέχουν. Πρωτού ακόμη ανατείλει ο ήλιος, έθαψαν τριακόσιους Ιταλούς και άνω των χιλίων Αβησσυνούς. Τους ρίπτουν εις λάκκους που σκάπτωνται βιαστικά από ιθαγενείς, υπό την εποπτείαν Ιταλών.
Όταν ο ήλιος ανέτειλεν, η Άδουα είχε την όψιν που είχε και την προηγουμένην ημέραν, με την διαφοράν ότι ήτο γεμάτη αίμα. Ο ήλιος το εστέγνωσε και αι μυίγες είχαν μαζευθή εις τας ερυθράς λίμνας. Η ιταλική σημαία είχεν αναρτηθή εις το προξενείον. Ο άνεμος την εχάιδευεν. Αλλ' ήτο τόσον ελαφρός, ώστε η σημαία έμενε σχεδόν ακίνητος.
..............................................................................
-Τι συμβαίνει;
Καμμία απάντησις. Είναι όμως φανερόν ότι οι Αβησσυνοί επέρασαν απαρατήρητοι πλησίον των φρουρών και έσφαξαν κοιμωμένους Ιταλούς στρατιώτας. Η μάχη αρχίζει πάλιν. Αποσπάσματα Αβησσυνών ξεχύνονται σαν ρυάκια εις τους δρόμους της πόλεως. Κανείς δεν ξεύρει από που έρχονται. Η πάλη είναι φοβερά.
Παντου κραυγαί. Παντού πυροβολισμοί, Είναι πάλη στήθος προς στήθος εις το σκοτάδι μιάς ερειπωμένης πόλεως.
Και άλλοι Ιταλοί περνούν πανικόβλητοι. Μερικοί βλασφημούν. Άλλοι λευκοί στρατιώται τρέχουν προς το μέρος όπου γίνεται η μάχη. Πολλοί πίπτουν νεκροί. Τα νεώτερα τεχνικά μέσα δεν έχουν εδώ καμμίαν αξίαν. Μόνον η δύναμις και το θάρρος λογαριάζονται . Αι πλέον αντιφατικαί διαταγαί διασταυρούνται.
-Προβολείς ! Προβολείς! φωνάζει κάποιος.
Μερικοί άλλοι σπρώχνουν ένα πυροβόλον.
-Πού πηγαίνετε; Σταθήτε! Πυροβολήσατε εις τον αέρα!
Όταν οι προβολείς διέλυσαν το σκότος, εφάνη η πραγματική όψις της μάχης. Ήτο μία αιματηρά πάλη σώματος προς σώμα. Εις το σκοτάδι δύσκολα διακρίνει κανείς τον φίλον από τον εχθρόν. Οι Ασκάροι μάχονται με θάρρος. Τα ξίφη διασταυρούνται. Ακούονται ουρλιάσματα σφαζομένων ανθρώπων.
'Ενα ιταλικόν απόσπασμα φθάνει εις μίαν πλατείαν όπου ευρίσκονται μερικές καμήλες. Οι Ιταλοί θέλουν να υπερασπίσουν το μέρος αλλά βροχή μαχαιρών τους αποδεκατίζει. Κάποιος Ιταλός προσπαθεί να πυροβολήση, αλλά ένας Αβησσυνός πίπτει επάνω του και του κόπτει το κεφάλι με το πλατύ μαχαίρι του. Τα μαχαίρια αυτά μοιάζουν με μυστριά, αλλά είνε περισσότερον κοπτερά από λεπίδια ξυραφιού. Αδύνατον να περιγράψη κανείς την εικόνα αυτή των συμπλοκών.
Ένα τανκ πίπτει επάνω εις μίαν ομάδα ανθρώπων , ενώ το μυδραλλιοβόλον του ρίπτει θεριστικήν βολήν. Έπειτα δεύτερον τανκ. Αι κραυγαί έρχονται τώρα από μακρύτερα. Και η μάχη συνεχίζεται έως το πρωί.
Όταν η νύκτα διελύθη, με την ιδίαν ταχύτητα με την οποίαν ήλθε, χιλιάδες ανθρώπων εστέναζον εις την Άδουαν μεταξύ ζωής και θανάτου. Η πόλις έχει την όψιν σφαγείου.Εις όσους τοίχους αντέστησαν εις τας βόμβας, βλέπει κανείς μεγάλας κηλίδας αίματος. Ο δρόμος που οδηγεί εις το πεδίον της μάχης μοιάζει εις μήκος 200 μέτρων με δρόμον όπου έπεσε βροχή αίματος.
Αίμα και πτώματα. Ιταλοί στρατιώται με παραμορφωμένα πρόσωπα είνε ξαπλωμένοι δεξιά και αριστερά. Οι νοσοκόμοι τρέχουν. Πρωτού ακόμη ανατείλει ο ήλιος, έθαψαν τριακόσιους Ιταλούς και άνω των χιλίων Αβησσυνούς. Τους ρίπτουν εις λάκκους που σκάπτωνται βιαστικά από ιθαγενείς, υπό την εποπτείαν Ιταλών.
Όταν ο ήλιος ανέτειλεν, η Άδουα είχε την όψιν που είχε και την προηγουμένην ημέραν, με την διαφοράν ότι ήτο γεμάτη αίμα. Ο ήλιος το εστέγνωσε και αι μυίγες είχαν μαζευθή εις τας ερυθράς λίμνας. Η ιταλική σημαία είχεν αναρτηθή εις το προξενείον. Ο άνεμος την εχάιδευεν. Αλλ' ήτο τόσον ελαφρός, ώστε η σημαία έμενε σχεδόν ακίνητος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου