Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

LEON DEGRELLE: TO ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Ο Χίτλερ- Τον γνώρισες -Πως ήταν;
Χιλιάδες φορές από το 1945 δέχτηκα τις ερωτήσεις αυτές , και τίποτα δεν στάθηκε  πιο δύσκολο από το να δοθούν απαντήσεις. 200.000 βιβλία πάνω κάτω έχουν ασχοληθεί με το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1) και με το πρωταγωνιστή του Αδόλφο Χίτλερ. Αλλά  ποιο από αυτά κατάφερε να αναδείξει το πραγματικό Χίτλερ ;Το αίνιγμα του Χίτλερ βρίσκεται πέραν κάθε ανθρώπινης κατανόησης παραδέχθηκε κάποτε το γερμανικό, αριστερών τάσεων, εβδομαδιαίο 'Die Zeit'.

Ο Salvador Dalì, μοναδική ιδιοφυϊα της τέχνης προσπάθησε να διεισδύσει στο μυστήριο σε ένα από τους πλέον  έντονα θεαματικούς πίνακές του. Πανύψηλα ορεινά τοπία,που γεμίζουν τον καμβά , αφήνοντας  λίγα μόνο φωτεινά μέτρα παραλίας  που όμως διακόπτωνται   από απαλές μικρογραφίες ανθρωπινων σχημάτων:  η τελευταία μαρτυρία για μια ειρήνη που πεθαίνει.
 Ένα τεράστιο ακουστικό τηλεφώνου που ρίχνει  κόμπους από ματωμένα δάκρυα κρέμεται από το κλαδί ενός νεκρού δένδρου, και εδώ και εκεί κρέμονται ομπρέλες και νυχτερίδες των οποίων η κακοδαιμονία  είναι εξ ίσου θεατή. Όπως εξιστορεί ο  Dali, "η ομπρέλα του Chamberlain(2) παρουσιάζεται στο πίνακα αυτό  κάτω από ένα παράξενο φως , που αναδεικνύεται από τη νυχτερίδα , και αυτό με επηρέασε όταν τη ζωγράφισα σαν  ένα αντικείμενο που φανέρωνε τρομερή  αγωνία." 
Στη συνέχεια εξομολογήθηκε : ";Ένοιωσα ότι αυτός ο πίνακας είναι βαθύτατα προφητικός. Αλλά παραδέχομαι ότι δεν κατάφερα ακόμα να αποκωδικοποιήσω το αίνιγμα του Χίτλερ . Με γοήτευσε  μόνο σαν ένα αντικείμενο των τρελών μου φαντασιώσεων και γιατί είδα σ' αυτόν, τον  μοναδικό  ικανό άνδρα σε θέση να μετασχηματίζει τα πράγματα από τη κορυφή μέχρι κάτω."
Τι μάθημα ταπεινοφροσύνης για όλους αυτούς τους φωνακλάδες κριτικούς, που από τα 1945 κατέκλυσαν το τύπο με τα χιλιάδες "αντικειμενικά " βιβλία ,  δυσφημιστικά στο μεγαλύτερο μέρος τους , για τον άνθρωπο εκείνο , που τόσο τάραξε τον εσωστρεφή Dali, ο οποίος  σαράντα χρόνια αργότερα, αισθανόταν το ίδιο αγχωμένος και αβέβαιος στη θέα του απίστευτου πίνακά του.
Πέρα από το Dali,, ποιος άλλος επιχείρησε ποτέ να παρουσιάσει ένα αντικειμενικό πορτραίτο αυτού του εξαιρετικού άνδρα , που ο Dali χαρακτήρισε σαν τη πλέον εκρηκτική μορφή στην ανθρώπινη ιστορία
Τα βουνά των βιβλίων που γράφτηκαν για το Hitler πάνω στη βάση του τυφλού μίσους και της άγνοιας είναι ανίκανα  να περιγράψουν ή να ερμηνεύσουν τον ισχυρότερο άνθρωπο που είχε δει ποτέ ο κόσμος . Πως είναι δυνατό , συλλογίζομαι όλες αυτές οι χιλιάδες των διαφορετικών απεικονίσεων του Hitler να μη μπορούν έστω και κατ' ελάχιστο  να προσεγγίσουν τον άνθρωπο που είχα κάποτε γνωρίσει; Τον Hitler καθισμένο δίπλα μου ή όρθιο, να μιλά , να ακούει. Έχει καταστεί  πλέον  αδύνατη κάθε προσπάθεια  να πεισθούν άτομα  γαλουχημένα  για δεκαετίες  με φανταστικές ιστορίες  , ότι όλα όσα έχουν διαβάσει ή άκουσαν στη τηλεόραση, δεν ανταποκρίνονται  ούτε κατ ελάχιστο στη πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι κατέληξαν να θεωρούν τα χιλιοειπωμένα παραμύθια, σαν  πραγματικότητα.Επί πλέον δεν είχαν δει ποτέ τους το Hitler, ποτέ δεν συνομίλησαν μαζί του , δεν άκουσαν μια λέξη από το στόμα του . Το ίδιο το όνομα του Χίτλερ  φέρνει αμέσως στο νου ένα διαβολικό μορφασμό, είναι η πηγή όλων των αρνητικών συναισθημάτων . Όπως το κουδουνάκι του Pavlov, η αναφορά στο Χίτλερ σημαίνει φυγή  από την ουσία και την πραγματικότητα. Με τον καιρό, όμως, η ιστορία θα απαιτήσει περισσότερα από αυτές τις συνοπτικές κρίσεις.
O Hitler είναι πάντοτε παρών μπροστά στα μάτια μου: σαν άνδρας της ειρήνης στα 1936, σαν άνδρας του πολέμου στα 1944. Δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι κάποιος προσωπικός μάρτυρας της ζωής ενός τέτοιου εξαιρετικού ανθρώπου δίχως να σημαδευτεί για πάντα από αυτό το γεγονός. Δεν περνά ημέρα που να μην επανέρχεται στη μνήμη μου ο Hitler , όχι σαν ένας άνδρας πεθαμένος από καιρό , αλλά σαν ένα ζωντανό ον που περπατά πάνω στο πάτωμα του γραφείου του, κάθεται στη καρέκλα του ,  σκαλίζει τα φλεγόμενα ξύλα στο τζάκι.
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς όταν τον αντικρίζει είναι το μικρό του μουστάκι. Αναρίθμητες φορές τον είχαν συμβουλεύσει να το κόψει , αλλά πάντοτε είχε αρνηθεί: ο λαός τον είχε αποδεχθεί όπως ακριβώς ήταν.Δεν ήταν ψηλός -όχι περισσότερο από τον Ναπολέοντα ή τον Μέγα Αλέξανδρο
       (Επόμενο)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου